Hoewel veel organisaties beweren Agile-frameworks te hanteren, leidt dit niet altijd tot daadwerkelijke organisatorische wendbaarheid (Agility). Agile is een verzameling principes en praktijken, oorspronkelijk bedoeld voor softwareontwikkeling, terwijl Agility een bredere bedrijfsstrategie is die organisaties helpt snel en effectief in te spelen op veranderingen in de markt. Het probleem is dat Agile vaak wordt verward met Agility, wat transformaties naar écht wendbare organisaties belemmert. Agile is slechts een hulpmiddel om Agility te bereiken, maar het vraagt om een holistische benadering die verder gaat dan technologie en processen.

De transitie van Agile naar Agility verbetert het vermogen van een organisatie om flexibel en effectief te reageren op onverwachte veranderingen in de zakelijke omgeving. Dit vereist een goed begrip van de verschillen tussen Agile en Agility, en het toepassen van modellen die deze concepten concreet maken.

Agile draait om samenwerking, iteratieve leveringen en het managen van veranderingen binnen projecten, terwijl Agility zich richt op bredere aspecten zoals innovatie, empowerment, veranderingsmanagement en structurele flexibiliteit. Modellen zoals het drie-stappenplan van Zhang en Sharifi bieden praktische richtlijnen voor het ontwikkelen van Agility, en koppelen Agile-praktijken aan factoren zoals snelheid en responsiviteit. Door deze inzichten te combineren, kunnen organisaties hun wendbaarheid versterken en klaar zijn voor een dynamische toekomst.